Statuetkę "Strzała Północy 2020" 8. Festiwalu Debiutów w Monodramie zdobył RADOSŁAW LIS za choreomonodram „Don Lis” (aktorski debiut w monodramie).
Foto: Izabela Rogowska.
W dniu 10 października 2020 roku Rada Artystyczna 8. Festiwalu Debiutów w Monodramie „Strzała Północy 2020” w składzie: Barbara Dziekan-Vajda (przewodnicząca), Agnieszka Przepiórska, Zdzisław Derebecki i Marek Kołowski, po obejrzeniu 6 turniejowych monodramów: 3 z udziałem widowni oraz 3 w wersji audiowideo (z powodu pandemii koronawirusa) postanowiło przyznać statuetkę „Strzała Północy 2020” za osobistą wypowiedź i odważną formę sceniczną panu Radosłowowi Lisowi za performance taneczny pt. „Don Lis” (na zdjęciu).
Dwie równorzędne nagrody aktorskie za debiut w monodramie przyznano pani Ernestynie Winnickiej z Teatru Żydowskiego w Warszawie za spektakl „Balkon Goldy” oraz panu Michałowi Breitenwaldowi za spektakl „Witkacy 1939”.
Rada Artystyczna przyznała wyróżnienie w kategorii debiut dramaturgiczny panu Łukaszowi Staniszewskiemu za tekst do spektaklu „Słoń” w wykonaniu pana Dariusza Siastacza.
Jury dziękuje wszystkim wykonawcom za udział w festiwalu za dostarczenie wielu artystycznych wrażeń w trudnych czasach pandemii.
Statuetkę "Strzała Północy 2019" 7. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu - Debiuty zdobył MICHAŁ FELCZAK za monodram „Stopklatka” (aktorski debiut w monodramie). Fot. M. Derucki
Michał Felczak w monodramie "Stopklatka" na festiwalu "Strzała Północy 2019". Foto: M. Derucki
Sara Lech została uhonorowana nagrodą główną statuetką "Strzała Północy 2022" na 10. Jubileuszowym Festiwalu Debiutów w Monodramie za spektakl "Te sprawy".
Link do wydarzenia.
Spektakl "Te sprawy" znalazł się w gronie 16 finałowych tytułów wybranych w ramach programu Teatr Polska. Sztukę będzie można zobaczyć w domach kultury w całym kraju.
„Te sprawy” – muzyczny monodram o dojrzewaniu i poszukiwaniu siebie w ciągle zmieniającej się, trudnej do oswojenia rzeczywistości.
Przedstawienie rozgrywa się w minimalistycznej przestrzeni, która zapełnia się myślami i wspomnieniami głównej bohaterki. Poznajemy jej realia – codzienne wyzwania, trudne relacje, proces niełatwych, lecz nieuchronnych zmian.
Bohaterka uczy się siebie, poznaje własne pragnienia oraz ograniczenia, a widz – zwłaszcza ten młody – ma szansę poczuć, że ze swoimi rozterkami nie jest sam. Poszukiwanie indywidualnego głosu włącza się w chór innych głosów. Różne drogi, ale wspólny cel – akceptacja siebie, budowanie autentycznych relacji, dążenie do porozumienia mimo różnic.
Na motywach i fragmentach „Pestek” Anny Ciarkowskiej oraz piosenek Noli.
Scenariusz i adaptacja: Sara Lech, Tomasz Kaczorowski
Premiera: 26.11.2021 r. Mała Scena Teatru Kameralnego w Bydgoszczy
14 sierpnia 2022 PRAPREMIERA "Anna" w wykonaniu Agnieszki Przepiórskiej-Frankiewicz
plakat | Anna Witkowska
Premiera w Stoczni. Sierpień 2022
„Anna” to spektakl o Annie Walentynowicz – robotnicy Stoczni Gdańskiej, współzałożycielce Wolnych Związków Zawodowych, której zwolnienie z pracy było bezpośrednią przyczyną wybuchu wielkiego strajku, zakończonego podpisaniem Porozumienia Gdańskiego i powstaniem Solidarności. 14 sierpnia, w 42 rocznicę wybuchu strajku w Stoczni Gdańskiej.
Link do wydarzenia.
Monodram "Anna" w wykonaniu Agnieszki Przepiórskiej-Frankiewicz.
14.08.2022 r. Hala S6 - Dok Kultury, Stocznia Cesarska w Gdańsku.
Dziękuję twórcom monodramu "Anna" za przeniesienie mnie w przeszłość, za przypomnienie wydarzeń i związanych z nimi emocjami tamtych sierpniowych dni i tej jedynej, niezapomnianej dla mnie nocy z 30 sierpnia, ostatniego dnia strajku, na 31 sierpnia 1980 roku, dnia podpisania tzw. Porozumień Sierpniowych '80. Przedzierając się przez kordony milicji i wojska dotarłem bardzo blisko do tego miejsca. Teraz tu jestem w Hali S6, emocje z tamtego czasu powracają. Nad głowami szkielet konstrukcji dachu i podwieszonej suwnicy. Nad posadzką - sceną unosi się mgła betonowego pyłu. Przyciemnione światła: to Tamta noc - pomyślałem i ogarnął mną lęk, ten z tych najkoszmarniejszych, jak je nazywam "lęków przestrzennych", które siedzą głęboko stłumione w głowie a teraz pojawiają się nagle, niespodziewanie i paraliżują ciało. To strach Tamtej nocy.
fot. red. monodramus.eu
Pojawia się Agnieszka Przepiórska jako Anna Walentynowicz - teraz jest staruszką, zjawą z przeszłości powstałą z tego betonowego pyłu stoczniowej hali, niczym Feniks odrodzony z popiołów. "Legendy mówią, że Feniks siada tylko na cesarskich drzewkach (Paulownia Tomentosa) rosnących niedaleko domów, aby przyciągnąć szczęście" (przyp. wł.) To prolog spektaklu, później będziemy cofać się w czasie odgrywanych wydarzeń z "baśni-mitu" o Walentynowicz. Będzie żywą historią, będzie domagać się prawdy, sprawiedliwości, będzie naszym sumieniem, będzie oskarżać.
Realizatorzy:
Jak zwykle dobrze skrojony, skomponowany scenariusz przez Piotra Rowickiego, na podstawie książki „Walentynowicz. Anna Szuka Raju” autorstwa Doroty Karaś i Marka Sterlingowa, wydanej przez Wydawnictwo Znak.
Skrupulatnie ułożona, przemyślana w szczegółach reżyseria: Anny Gryszkówny.
Dobre operowanie światłem (choć trochę raziło w oczy), za to bardzo dobry efekt mgły-kurzu unoszący się nad posadzką-sceną. Reżyseria światła: Mateusza Gierca.
Delikatna, czasami dynamiczna muzyka: Piotra Kalińskiego (Hatti Vatti, Nannok of the North).
Dobrze dobrane kostiumy "z epoki": Mai Witkowskiej.
Scenografia sama mówi za siebie (nie trzeba było w hali niczego "upiększać"): Mai Witkowskiej i Michała Grubmana.
Reżyseria materiałów filmowych: Michał Grubman.
Multimedia/produkcja filmów: Lemoniada Studio. Filmowana podczas spektaklu twarz aktorki, a następnie jej obraz rzucony na wielki ekran, buduje emocje. Związek bohaterki z miejscem pracy - stoczni jawi się jako wręcz organiczny dla Walentynowicz, teatru - dla Przepiórskiej. Scena, w której Anna policzkiem przytula się do betonowej posadzki, niczym do kochanka w miłosnym oddaniu, robi ogromne wrażenie. Miłość nieodwzajemniona.
Świetny Plakat/oprawa graficzna: Anna Witkowska.
Promocja/PR: Anna Kądziela-Grubman.
Główny partner prapremiery: Europejskie Centrum Solidarności. Produkcja spektaklu została sfinansowana ze środków Województwa Pomorskiego oraz Miasta Gdańsk.
Data prapremiery: 14 sierpnia 2022 w moje urodziny. Spektakl traktuję jako urodzinowy prezent, za co jeszcze raz dziękuję.
Dziękuję także mojej teatralnej towarzyszce, teatrolożce i reżyserce Irinie Gerasimenko, której obecność w przypływie moich lęków dawała mi poczucie bezpieczeństwa. "Bo czyż pod stołem, który nas dzieli, nie trzymamy się wszyscy tajnie za ręce?" (Bruno Schulz, Sanatorium pod klepsydrą).
(MK)
27-28.04.2023 "Porno" w wykonaniu Edyty Łukaszewskiej
Premiera: 30.09.2016 r. Trzecia Scena Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
„- Pamięci rewolucji.
– Którą rewolucję masz na myśli?
– Wiem tylko o jednej jedynej. O tej, kiedy moje ciało wyzwoliło się spod brzemienia czasu i niezależnie ode mnie cieszyło się sobą”.
(motto dramatu)
Dziewczyna. Pseudonim: „Porno”, choć wcale nie chodzi tu o karierę we wspomnianej branży, raczej o typowe – także dla osób z nią związanych – wykluczenie ze społeczeństwa. I choć akcję dramatu osadzono w reżimie komunistycznym, ukazane w nim mechanizmy, nieustanne zderzanie się jednostki z systemem i narzucanymi przez niego wartościami, pozostają aktualne od lat. Czy jednak o wolność zawsze trzeba walczyć?
19.05. Fizyka kwantowa Julia Wyszyńska W ramach „Toruńskich Spotkań Teatrów Jednego Aktor”, Baj Pomorski, Toruń.
"Fizyka kwantowa, czyli rozmowy nigdy nieprzeprowadzone" w reż. Julii Wyszyńskiej w Komunie Warszawa. Pisze Przemek Gulda na swoim koncie instagramowym.
Fot. Marek Zimakiewicz
Śmieszny i bardzo poruszający zarazem monodram o traumach, które nabywa się przez całe życie. Wyszyńska donośnie „pokazuje fucka” wszystkim, którzy krzywdzą innych, słabszych, tych niżej w hierarchii. A przy tym tworzy kilka wyrazistych postaci z obu stron życiowej barykady. I skutecznie uruchamia wspomnienia i emocje, bo każdy ma przecież jakieś trudne doświadczenia. Wyszyńska jest tu autorką i aktorką, reżyserką i producentką, wyznacza ciekawą drogę dla teatru w nadchodzącym kryzysie.
04.03.2022 "Witajcie" Performans Aurory Lubos w ramach cyklu "Szczeliny" w Instytucie Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium, Wrocław
Fot. Maciej Sierpień.
Link do wydarzenia.
Interesuje mnie człowiek ten, który jest bezpieczny, ale niechętny do przyjmowania innych, którzy uciekają przed wojną, konfliktem, opresjami, śmiercią, głodem. Interesuje mnie sytuacja konfliktu, zagrożenia, cierpienia. I to, co ten najedzony, zadowolony, zachodnioeuropejski człowiek czułby w takim miejscu; co czułby do ludzi, których codzienną rzeczywistością jest walka o życie.
Aurora Lubos od 1997 jest związana z trójmiejską sceną tańca, współpracowała między innymi z Teatrem tańca Gdańsk, Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku, Bałtyckim Uniwersytetem Tańca, Teatrem Dada von Bzdülöw, Klubem Winda przy Gdańskim Archipelagu Kultury, Klubem Żak w Gdańsku, Specjalistycznym Ośrodkiem Wsparcia Dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Rusocinie. Od 2000 aktorka angielskiego teatru Vincent Dance Theatre. Autorka kilku autorskich realizacji: solowych („Zanzibar”, „Niedokończone”, „Nóż, Koń i Schody”, „Akty”, „Nie wolno”, „Witajcie/Welcome”, „Ziemia”), instalacji („Still Alive”, „Cykl Pokarmowy”, „Bez domu”), performansów („Akt1”, „4 Kąty”, „Akt na dwie – Ostatki”, „Z wody”), krótkich animacji (cykl „Winter 2010”), audycji wizualno-słownych („Antoni Kępiński w czasie zarazy”, „Gertrude Finkler – Artysta w polu i w zagrodzie”, „Artysta na ulicy”), instalacji performatywnej („Idź, zatańcz z dziadkiem”) oraz wideo („Ziemia 1”, „Ziemia 2”). „Akty” były pokazywane w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014 oraz w wielu miejscach w Polsce i za granicą. W 2019 wraz z Honoratą Martin, Oskarem Martinem, Anną Domańską i Emilią Orzechowską założyła Stowarzyszenie Arbuz – audiowizualne studio mobilne, które działa na rzecz uchodźców.
22.10.2022 "Diva" Monodram Wiolety Komar w reżyserii Stanisława Miedziewskiego w ramach cyklu SCENA MONODRAMU TEATRU RONDO w 50 rocznicę pierwszej premiery Teatru Rondo.
Foto: Konrad Janicki, materiał Teatru Rondo.
Link do wydarzenia.
Przedstawienie grane i nagradzane na festiwalach w Polsce i na całym świecie!
„Nic w opowieści o życiu Sedler nie przebiega po kolei, po kolei jest tylko rola, jedna z najbardziej niezwykłych wirtuozerskich, jakie widziałem w ostatnich latach. Rola zrodzona z muzyki, ale przeciwko muzyce. Komar objechała największe festiwale jednego aktora na świecie, zawsze wygrywała…”
Łukasz Drewniak, K/115: Koncert, www.teatralny.pl, 27.07.2016.
„Wioleta Komar zawłaszcza całą uwagę widzów; fenomenalnie operuje wyrazistymi gestami, mimiką, modulacją głosu. W całym spektaklu nie zalicza nawet jednej, najdrobniejszej wpadki: nie ma tu chwili zawahania, zająknięcia, niepewności. Reżyserujący "Divę" Stanisław Miedziewski prowadzi aktorkę subtelnie, nie pozwala jej "przeszarżować" ani przez moment. Konsekwentnie używa na scenie tylko czerni i bieli (z jednym, bardzo znaczącym, wyjątkiem) oraz delikatnych zmian oświetlenia. "Świat po zagładzie".
Mirosław Baran,
Monodram w programie "Teatr Polska"
Komisja Artystyczna programu TEATR POLSKA w składzie: Anna Ciszowska (przewodnicząca), Alicja Morawska-Rubczak, Ewa Anna Zbroja, Szymon Kazimierczak i Jacek Łumiński, po obejrzeniu rejestracji video 105 przedstawień zgłoszonych do udziału w programie, postanowiła zarekomendować do drugiego etapu 18 spektakli.
Wsród wyróżnionych znalazł się monodram "Trzy ćwierci do śmierci" w wykonaniu Karoliny Martin.
Komisja Artystyczna podjęła decyzję o wyborze spektakli, biorąc pod uwagę różnorodność gatunków, form i rozwiązań artystycznych. Decydującymi walorami rekomendowanych realizacji były otwartość na dialog z różnymi grupami odbiorców, interesujące i spójne rozwiązania inscenizacyjne oraz potencjał silnego oddziaływania na widza pod względem estetycznym, intelektualnym i emocjonalnym. Jednocześnie Komisja zwraca uwagę na niewielką ilość zgłoszonych spektakli dla dzieci, wyróżniających się innowacyjnością i wysoką jakością artystyczną.
Prezentacje spektakli w ramach TEATR POLSKA odbędą się w okresie od 1 września do 30 listopada 2019 roku.
(link do źródła) "Teatr Polska"
Karolina Martin w monodramie "Trzy ćwierci do śmierci" na festiwalu "Strzała Północy 2018". Foto: Ilona Łukjaniuk
Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu" w Toruniu 2019
Dzień dobry,
w marcu 2019 roku Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu" w Toruniu otworzy wystawę retrospektywną Mariny Abramović "Do czysta / The Cleaner". Będzie to jedyne takie wydarzenie w tej części Europy.
Jednym z ogromnych walorów wystawy będą reperformanse - najbardziej znane działania artystki odtwarzane na żywo przez wybranych performerów. Dlatego już teraz zapraszamy do współpracy artystów związanych z teatrem, tańcem, performansem i szukamy chętnych osób, które wezmą udział w odtwarzaniu performansów Mariny Abramović.
Przesłuchania odbędą się w budynku Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu w dniach 4–6 stycznia 2019 r. Uczestnicy wybrani do udziału w projekcie, przed otwarciem wystawy wezmą udział w 5 lub 6-dniowych warsztatach szkoleniowych (poza Toruniem) w lutym 2019 roku (dokładny termin zostanie ustalony wkrótce). Warsztaty poprowadzi współpracowniczka Mariny Abramović – Lynsey Peisinger.
Prosimy o przesłanie krótkiego listu motywacyjnego oraz CV na adres performer@csw.torun.pl, do 20 grudnia 2018 r. włącznie.
Przewidujemy honoraria dla wykonawców.
Pełną informację znajdą Państwo na naszej stronie: http://csw.torun.pl/csw/marina-abramovic-czysta-the-cleaner-szukamy-performerow-27266/
- tutaj
Będziemy bardzo wdzięczni za przekazywanie tej informacji osobom, które mogą być zainteresowane, a także za udostępnianie jej na Państwa stronach, portalach, fanpejdżach.
Z przyjemnością odpowiem na dodatkowe pytania.
Pozdrawiam serdecznie
--
Paulina Tchurzewska
Specjalistka ds. promocji i kontaktów z mediami
Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu"
tel. 666 871 624
(materiał nadesłany) 13-12-2018
Premiera: 22.06.
„Trzy akordy gniewu”
Miejsce: Republika Sztuki Tłusta Langusta, ul.Gwarna 11, Poznań
(Na zdjęciu Artur Poczesny, mat. archiwum artysty)
„Trzy akordy gniewu” to monodram automotywacyjny, będący jednocześnie manifestem artysty nawołującego do wolności, jak i uniwersalną opowieścią o potrzebie tworzenia, rodzącej się z biedy, gniewu i niezgody na zastaną rzeczywistość. Osnuta gitarowymi dźwiękami historia o tym, jak miłość do muzyki przemienia chłopaka z dysfunkcyjnej rodziny w zbuntowanego artystę, wkraczającego na własną, wyboistą drogę twórczą. Zapraszamy serdecznie na tę przepełnioną punk-rockowym duchem teatralną podróż, nie tylko dla miłośników gatunku..
Scenariusz, muzyka, wykonanie: Artur Paczesny
PREMIERA
(foto organizatora)
Inscenizacja Białostockiego Teatru Lalek jest pierwszą próbą zawodowego przeniesienia książki Doroty Kotas na scenę, próbą - dodajmy - bardzo specyficzną. Będą mieli Państwo do czynienia z monodramem, który powstał w ramach Sceny Propozycji BTL. W rolę bohaterki i jednocześnie narratorki spektaklu, jednoosobowo opisującej, tak jak się to dzieje w książce, niecodzienne aspekty codzienności, wciela się znakomita aktorka BTL-u Łucja Grzeszczyk.
Spektakl pełen jest humoru, groteski i purnonsensu, żartów rysunkowych i muzycznych. Jest oczywiście i nuta refleksji, ale tak jak w dobrym kryminale, nie możemy zdradzać od razu wszystkiego. Przyjdźcie, a na pewno nie pożałujecie!
Online Theatre Academy Workshop and individual coaching led by Christine Schmalor>
20-22 czerwca 2023 Teatr Domowy Bogusławy Schubert
Voyage, voyage, (Poznań)
Cytrynowa podróż - monodram
W tym monodramie zabieram was w podróż. To opowieść aktorki, kobiety, królowej cytrynowej; jest Paris, Paris ukochany, są wielkie role, wielkie teatry, wielcy reżyserzy; jest miłość i są łzy. Są role, co naznaczają duszę i ciało; jest o tym, jak sięgać po wolność i o tym, jak koronę na głowę włożyć. Oraz o tym, czym jest odwaga. Bogusława Schubert, Zapraszam!
Autorski i autobiograficzny monodram zabiera nas w podróż po najbardziej intymnych aktorskich doświadczeniach, zbliżając i oddalając od granych postaci, mówi o sile pasji i ciekawości, o odwadze, upadkach i zwycięstwach. (…) Namawiam bardzo do odbycia tej podróży.
LINK DO... szczegółowych informacji, bilety
Wspomnienia
36. Toruńskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, Teatr Baj Pomorski.
"Dziękuję wszystkim za świetne rozmowy, odnowione kontakty, wspaniałą festiwalową atmosferę, za "przytulasy". Toruń jak zawsze przyjazny monodramom, otwarty i uśmiechnięty. Dziękuję organizatorom festiwalu, moim przyjaciołom z Wrocławia, dziękuję pracownikom Teatru Baj Pomorski, hotelu "Polonia", kawiarni "Pers", Dziękuję artystom za ogrom wrażeń. Było cudnie".
Aleksandra Dacyl, Wiesław Geras, Teresa Stępień-Nowicka, Marek Kołowski - wspomina, Dorota Sentkowska - Foto.
"Pstryk", "pstryk"...
Delikatny odgłos migawki aparatu fotograficznego Agnieszki Ostaniewicz pojawia się i znika podczas Toruńskich Spotkań Teatru Jednego Aktora w Baju Pomorskim. Wchodzę do sali teatralnej, a tu „pstryk”, jesteśmy w foyer teatru - „pstryk”, siedzę na widowni Sceny Szekspirowskiej, słychać gwar ulicy, pokrzykiwania piłkarzy na pobliskim boisku, poszeptywania widowni, a tu raptem „pstryk i znowu „pstryk”. Jest - pomyślałem. Decyzja, chwila i ułamek przestrzeni z kosmosu zamknięte w kadrze. Ale, czy można zamknąć emocje, które towarzyszą nam w czasie spektaklu, podczas rozmowy ze znajomym, którego raptem spotykasz po kilku latach, a nawet po kilkunastu, pamięć wtedy zaczyna żyć. Obrazy z przeszłości przywołują dawne emocje. Wypowiedziane przed laty, lecz niedokończone zdanie raptem splata się w logiczną całość. Cud pamięci, cud życia. Tak jest z pracami Agnieszki. Kiedy oglądam te Jej „pstryk, i „pstryk” to zaczyna działać wyobraźnia, tworzy się nowa jakość przywołanych emocji. Nie da się Tego zamknąć w kadrze, bo otwierają się nowe światy...
(Marek Kołowski)
30.04.2023
16։ 00 – Dramaturdzy na festiwalu Armmono — Hraach Berglard, Elfik Zoharbyan, Karine Khodikyan "Separacja na drodze ormiańskiej" – Arno Babajanian Concert Hall (piwnica)
17:30 – "Przemówienie w złotym wieku" Hasmika Gandhiego (Grecja) – HTGM
19։ 00 - Nazarene Karabalina Mono, Kazachstan - Mały teatr
Monoteatr "W OKNIE"
Organizator: Fundacja Theatrum Gedanense
Koordynacja: Dorota Sentkowska O WOLNOŚCI!
MONOTEATR
O WOLNOŚCI! Teatr W OKNIE to pierwszy tego typu teatr studyjny na świecie. To, co czyni Teatr w Oknie wyjątkowym, to jego dwa duże okna, które stanowią naturalną sceniczną rampę, element scenografii bądź przestrzeń gry, kształtując trzy oblicza sceny: kameralną scenę wewnętrzną (mieszczącą od 30 do 80 osób), otwartą scenę zewnętrzną oraz przestrzeń sceniczną połączoną kurtyną okien, dającą ogromne możliwości inscenizacyjne. Scena powstała z inicjatywy Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego (uroczystego otwarcia TwO dokonał w 2009 roku Andrzej Wajda), zaś od początku 2015 roku jest prowadzona i finansowana przez Fundację Theatrum Gedanense.
W repertuarze TwO znajdują się monodramy, spektakle teatralne, lalkowe, etiudy taneczne, koncerty, recitale, happeningi, performance, spotkania literackie, wieczory z opowiadaczami, a także warsztaty teatralne i muzyczne dla dzieci i dorosłych.
tel. +48 533 793 100 / teatrwoknie@ftg.pl
10. Jubileuszowy Festiwal Debiutów w Monodramie "Strzała Północy 2022" za nami. Dziękuję za wspaniałe spektakle, publiczności za liczny udział, za rozmowy, za uśmiechy, za czułość. Gratuluję nagrodzonym artystom. Było cudnie rano, wieczór i w południe. Do zobaczenia za rok, Marek Kołowski
fot. Ilona Łukjaniuk 2013-2024